اسپوندیلیت انکیلوزان نام بیماری مزمن روماتیسمی است که موجب درد و محدودیت حرکتی در ستون مهره و لگن میشود.
هدف درمان در این بیماری کاهش درد و محدودیت حرکت است و برای نیل به این هدف از درمان های زیر استفاده میشود
فیزیوتراپی : منظور از فیزیوتراپی انجام نرمش های کششی برای حفظ دامنه حرکات مفاصل ستون مهره است
داروهای ضد التهابی : داروهای ضد التهاب درد ستون مهره و مفصل را کاهش میدهند ولی ممکن است بتوانند بر روی سیر بیماری هم تاثیر داشته باشند. پس بهتر است آنها را در زمان هایی هم که درد وجود ندارد استفاده کرد. این دارو ها عبارتند از ایندومتاسین، بروفن، دیکلوفناک، پیروکسیکام، ملوکسیکام، سلکسیب، ناپروکسن، مفنامیک اسید
داروهای دیگر : ممکن است در درمان اسپوندیلیت انکیلوزان از کورتیکوستروئید ها و یا داروهای بی فسفونات مانند آلندرونیت هم استفاده شود.
درمان های دیگر : استفاده از تحریکات الکتریکی TENS به توسط فیزیوتراپ، استفاده از گرما مانند دوش آب گرم و ماساژ هم ممکن است موثر باشند
گرچه این بیماری درمان قطعی ندارد ولی بسیاری از بیماران مبتلا، با درمان مناسب زندگی راحتی خواهند داشت. مصرف دارو و انجام مرتب نرمش های کششی و ماساژ میتواند تا حد زیادی این بیماری را تحت کنترل درآورد. البته بیماران بتدریج و در عرض چند سال دچار محدودیت و خشکی در ستون مهره خواهند شد.
حدود 80 درصد بیماران مبتلا به اسپوندیلیت انکیلوزان میتوانند یک زندگی مستقل داشته باشند. 40 درصد بیماران مبتلا به این بیماری دچار محدودیت حرکتی و خشکی شدید در ستون مهره میشوند. تغییر شکل ستون مهره در این بیماران معمولا بعد از ده سال ایجاد میشود. در 10 درصد بیماران بیماری شدت گرفته و بیمار را معلول و زمین گیر میکند.
در بیماران مبتلا به اسپوندیلیت انکیلوزان شکستگی ستون فقرات شایعتر است چون انعطاف آن کم شده و نمیتواند به راحتی نیروهای ناشی از ضربات شدید را مستهلک کند.