آرتروز گردن

آرتروز گردن‌ عبارت‌ است‌ از تغییرات‌ تخریبی‌ استخوان‌های‌ گردن‌ كه‌ موجب‌ وارد آمدن‌ فشار به‌ اعصابی‌ می‌شود كه‌ به‌ دست‌ها، پاها، و مثانه‌ می‌روند.

ستون فقرات هم مثل هر ساختمان دیگر بطور طبیعی در معرض تغییرات ناشی از افزایش سن است اما برخی مسائل مثل حرکات بیش از حد یا ناصحیح ، استفاده نادرست ، سوانح رانندگی که باعث خمیدگی ناگهانی سر به جلو و سپس عقب می شوند ( Wiplash ) ، کارهای سنگین ، حمل وسایل و اشیاء روی سر ، اختلالات مادرزادی و … سرعت و شدت پیدایش این تغییرات را بیشتر می کنند.

از جمله این تغییرات می توان به تغییر ساختمان دیسک بین مهره ای ، برجسته شدن آن به داخل کانال نخاعی یا سوراخ های بین مهره ای ، پیدایش خارهای استخوانی در لبه مهره ها ( اوستئوفیت ) و حتی تغییر شکل و بهم خوردن انحنای طبیعی آنها اشاره کرد .

هر کدام از این تغییرات ، بسته به محل ، می توانند باعث فشار بر ریشه های عصبی یا حتی نخاع شوکی شوند و بیمار را علامتدار کنند .

بسیاری از بیماران مبتلا به دیسک و آرتروز گردن با دردهائی در دست یا شانه مراجعه می کنند و در بسیاری از موارد مدتها با تشخیص های دیگر تحت درمانهای مختلفی قرار گرفته اند

معمولا زمان بروز آرتروز گردن پس از ۴۰ سالگی است و این در حالی است که در صورت رعایت نکردن نکات ایمنی در فعالیت ‌های روزانه، سن ابتلا به آرتروز کاهش می ‌یابد.

خم نگه ‌داشتن سر به طرف پایین در طول روز به‌ مدت طولانی موجب ایجاد فشار به مهره‌ های گردن و دیسک بین مهره‌ ها شده و آرتروز گردن را به‌ دنبال خواهد داشت. زنان خانه ‌دار جهت پیشگیری از ابتلا به این عارضه هر یک ربع ساعت باید یک ‌بار به گردن استراحت داده و سر را به سمت عقب برگردانند، همچنین باید سطح کار خود را بالا آورده تا مجبور به خم کردن سر و گردن نباشند.

 گردن، گذرگاه عصب ‌های حسی بسیار مهم است که به سر و صورت ختم می ‌شوند. ستون فقرات در گردن شامل ۷ مهره است که قابل حرکت هستند و این امکان را به ما می‌ دهند که گردن خود را به اطراف بگردانیم.

گردن به ‌دلیل نرمی و قابلیت انحنا به آسانی می‌ تواند در مواقع زمین خوردگی یا تصادف صدمه ببیند و چون گردن ایستگاهی برای گذشتن رگ‌ های مهم و حساس به سر و مغز است،  لذا آسیب گردن سبب قطع جریان خون و مشکلات حسی می ‌شود.

● علایم‌ شایع‌

در آرتروز گردن، انتشار درد تا قسمت ‌های بالای شانه، وسط پشت بدن، کمر، بالای کمر و قسمت پس‌ سری کشیده می ‌شود ولی اگر آرتروز باعث فشار روی ریشه‌ های عصبی شود، می ‌تواند دردهای انتشاری در مسیر عصب حتی تا نوک انگشتان را ایجاد کند و در صورت فشار به نخاع می‌ تواند علائم دیگری همچون ضعف عضلات و عدم‌ توانایی در حرکت ظریف انگشتان را به وجود آورد.
ممکن است هر كدام‌ از موارد زیر وجود داشته باشد :
▪ درد در گردن‌، كه‌ به‌ كتف‌ها، بالای‌ شانه‌ها، قسمت‌ فوقانی‌ بازوها، دست‌ها، یا پشت‌ سر تیر می‌كشند.
▪ صدای‌ سایش‌ به‌ هنگام‌ حركات‌ گردن‌ یا عضلات‌ شانه‌
▪ بی‌حسی‌ یا گزگز در بازوها، دست‌ها، و انگشتان‌؛ مقداری‌ از دست‌ رفتن‌ حس‌های‌ مختلف‌ در دست‌ها؛ و اختلال‌ در بازتاب‌ها (رفلكس‌ها).
▪ ضعف‌ عضلانی‌ و تحلیل‌ رفتن‌ عضلات‌؛ كاهش‌ بازتاب‌ها
▪ گیجی‌؛ راه‌ رفتن‌ نامتعادل‌
▪ با پیشرفت‌ بیماری‌، بی‌اختیاری‌ ادرار و عدم‌ كنترل‌ مثانه‌، و نیز ضعف‌ در پاها به‌ وجود می‌آید.
▪ خشكی‌ گردن
▪ سردرد

البته اغلب بیماران با درد و محدودیت حرکتی ناحیه گردن مراجعه می کنند .بسته به محل فشار ، ممکنست علائم محدود به اندام فوقانی باشند ( بی حسی ، دردتیر کشنده به شانه یا دست و خصوصا پشت سر و کاهش قدرت عضلانی ) ، یا اندام تحتانی را درگیر کنند ( سفتی و اختلال در قدرت عضلانی پاها ، اختلالات حسی ، بی اختیاری یا احتباس ادرار و مدفوع و بعضا علائم در هر چهار اندام مشاهده می شوند .

برخی از سر دردها خصوصا سردردهای نیز کشنده از پشت سر که با حرکات یا برخی وضعیت های خاص پدید می ایند ،درد بین دو کتف و درد شانه ها نیز از جمله علائمی هستند که میتوانند در اثر اسپوندیلوز مشاهده شوند و متأسفانه پاسخ کمتری به درمان می دهند .برای بررسی و تأیید تشخیص اسپوندیلوز گردن می توان از عکس رادیوگرافی ساده در چهار جهت ، سی تی اسکن و MRI استفاده کرد که هر یک ارزش خاص خود را دارند .

shabda