دیسک کمر 

دیسک کمر چیست؟ نشانه های آن کدامند؟ چه کسانی دچار دیسک کمر می شوند؟ چگونه می توان از آن پیشگیری کرد؟ درمان آن به چه نحوی است؟ جواب همه این سوالات را در ادامه این مطلب بخوانید:

کمر درد مشکل بسیار رایجی بوده و در واقع بعد از سردرد رایج ترین دردی است که دیده می شود. ۸۵٪ از انسان ها در مقاطعی از زندگی شان آن را تجربه کرده اند. درد کمر علاوه بر دیسک در مواردی مانند: مشکلات ناشی از اندام های درون شکم، مشکلات مربوط به زنان، برخی بیماری های عفونی، ناراحتی های روماتیسمی و برخی مشکلات مربوط به ستون فقرات بروز می کند.

دیسک کمر چیست؟

ستون فقرات در قسمت کمر متشکل از پنج مهره و دیسک می باشد. این نقطه تکیه گاه بدن بوده و بیش ترین وزن بدن را تحمل می کند. با وارد شدن هر گونه فشار اضافی در این ناحیه قسمت حفاظت کننده پاره شده و به سمت پشت کشیده می شود. زمانی که این قسمت حفاظت کننده به سمت کانال برود فشاری را بر روی اعصابی که در پاها هستند، وارد می کند. در نتیحه، کمر و پا دچار سستی و ناتوانی خواهند شد؛ به این وضعیت دیسک کمر گفته می شود.

نشانه های دیسک کمر کدامند؟

متخصصان بخش نورولوژی بیمارستان memorial دیسک را به صورت دردهایی در یک یا هر دو پا، سستی در پاها، محدودیت در حرکت کردن، سختی در راه رفتن و نشستن توصیف می کنند. چنان چه این بیماری پیشرفت کند، نشانه هایی مانند: ناتوانی جنسی، خستگی زود هنگام، عدم کنترل ادرار، ناتواتی در راه رفتن نیز به آن اضافه می شود.

معاینه معمولا بر روی عصب تحت فشار صورت می گیرد. در بیماری که به پشت خوابیده است زمانی که پا به طور مستقیم به بالا بلند شود، عصب تحت فشار بسته به فشار وارده سبب تشدید درد پا می شود. با مقایسه حس موجود در ناحیه ای که عصب گسترش یافته و حس همان منطقه در نقطه مقابل وجود سستی بررسی شده و قدرت عضله ای که آن عصب باعث حرکتش می شود نیز بررسی خواهد شد. برای مثال: ریشه عصب پنجم باعث حرکت پا از سمت مچ به عقب می شود. چنان چه این عصب تحت فشار باشد در این حرکت کندی بوجود می آید. اگر در نتیجه معاینه مشخص شود که عصب در ناحیه کمر تحت فشار قرار گرفته است، مستقیما توسط روش های توموگرافی، تصویر برداری با رزونانس مغناطیسی و روش های تصویر برداری گوناگون تشخیص اصلی داده می شود.