آرتریت پسوریاتیک 

وقتی بحث درمان‌های طبیعی برای آرتروز یا ورم مفاصل پسوریاتیک به میان می‌آید، باید اعتراف کرد در این مورد پژوهش‌های کافی به عمل نیامده است. شواهد نشان داده‌اند داروهای معمول و متعارف برای این بیماری می‌توانند آسیب‌های ناشی از آن را به تعویق بیندازند، ولی هنوز در مورد تاثیر طب جایگزین بر روی این بیماری شواهدی در دست نیست. در این مقاله ۹ درمان خانگی آرتریت پسوریاتیک را برای شما می گوییم.

دکتر گای فیوکو، استادیار پزشکی داخلی در مرکز علوم بهداشت دانشکده‌ی پزشکی ای اند ام تگزاس در برایان در این باره می‌گوید: “‌بسیاری از مکمل‌ها یا  ویتامین‌ها هستند که می‌توانند برخی علائم آرتریت پسوریاتیک را تسکین دهند؛ ولی طبق شواهد، هیچ‌یک از این داروها نمی‌توانند از ایجاد آسیب پیشگیری نمایند.‌”

بر این اساس، در ادامه به ۹ ویتامین یا راه درمانی اشاره می‌کنیم که می‌توانند به همراه درمان‌های معمول و متعارف برای این بیماری مفید باشند.

۱. روغن ماهی

به گفته‌ی دکتر اریک ال. متسون، استاد روماتولوژی در مایو کلینیک در شهر روچستر ایالت مینه‌سوتا “‌روغن ماهی می‌تواند پروتئین‌هایی را که باعث التهاب می‌شوند، اندکی کاهش دهد.‌” وی توصیه می‌کند در صورت لزوم می‌توان روزانه ۲۰۰۰ تا ۳۰۰۰۰ میلی‌گرم روغن ماهی مصرف نمود.

دکتر فیوکو خاطرنشان می‌کند، جمعیت اسکیموها کم‌تر از گروه‌های دیگر به آرتریت پسوریاتیک و روماتیسم مفصلی (آرتروز روماتیسمی) دچار می‌شوند. البته با وجود این‌که نقش ژنتیک را نمی‌توان در این میان نادیده گرفت، ولی احتمالا رژیم غذایی سرشار از اسید ایکوساپنتانوییک یا روغن ماهی اسکیموها  می‌تواند در این میان نقشی مهم ایفا کند.

۲. طب سوزنی

به گفته‌ی دکتر متسون، مدت‌ها است از طب سوزنی تقریبا برای درمان همه‌ی اشکال آرتروز، از جمله آرتریت پسوریاتیک استفاده می‌شود.

وی می‌گوید‌‌: “مطالعات در مورد طب سوزنی بسیار متناقض هستند. برخی مطالعات ادعا می‌کنند طب سوزنی هیچ کمکی به درمان آرتریت پسوریاتیک نمی‌کند، در حالی که برخی مطالعات دیگر تاثیر آن را اندک می‌دانند؛ ولی آن‌چه واضح است این است که طب سوزنی در رفع مشکلات دستگاه ایمنی ناشی ازپسوریازیس هیچ تاثیری ندارد.‌”

برخی آدم‌ها اظهار می‌کنند طب سوزنی توانسته است دردشان را تسکین دهد. به گفته‌ی دکتر متسون، بهترین نتایجی که از تاثیر طب سوزنی بر آرتروز گزارش شده متعلق به تسکین درد نواحی مجزایی از بدن مانند زانو است.

۳. زردچوبه

این ادویه‌ی عضو خانواده‌ی زنجبیل می‌تواند علائم آرتریت پسوریاتیک را کاهش دهد. به گفته‌ی دکتر متسون، به نظر می‌رسد دلیل اثربخشی زردچوبه این  است که این ادویه، دست‌کم در فضای آزمایشگاهی می‌تواند در کاهش برخی پروتئین‌های التهاب‌زا تاثیرگذار باشد.

درد برخی افراد با مصرف زردچوبه تسکین یافته است، ولی دکتر متسون در این باره می‌افزاید: “تاثیر زردچوبه بر این بیماری به شدت خفیف است و به سختی می‌توان آن را ارزیابی نمود. [به گفته‌ی بسیاری از این افراد] آن‌ها زردچوبه را امتحان می‌کنند ولی عموما بدون دستیابی به نتایجی آن‌چنان مطلوب،‌ مصرف آن را متوقف می‌نمایند.‌”

۴. پوست درخت بید

پوست درخت بید که گاهی اوقات به آن “‌آسپیرین گیاهی‌”‌ نیز می‌گویند حاوی سالیسین است که ترکیب شیمیایی مشابه با آسپیرین دارد (اسید  استیل‌سالیسیلیک).

پژوهشگران طی مطالعه‌ای در ۲۰۰۱ دریافتند مصرف عصاره‌ی پوست درخت بید به اندازه‌ی ۲۴۰ میلی‌گرم سالیسین در هر روز نسبت به مصرف پلاسیبو (دارونما) در تسکین درد گروهی ۷۸۸ نفری از بیماران مبتلا به آرتروز تاثیری بهتر داشته است.

احتمالا این ماده می‌تواند در تسکین درد مبتلایان به آرتریت پسوریاتیک نیز تاثیری مشابه داشته باشد.

۵. ویتامین D

طبق نتایج مطالعه‌ای در ۲۰۱۰، کمبود ویتامین D میان بیماران مبتلا به آرتریت پسوریاتیک رایج است، ولی دلیل این مسئله روشن نیست. (البته، ‌از آن جا که قرار گرفتن در معرض نور آفتاب باعث افزایش ویتامین D در بدن می‌شود، قرار گرفتن‌های طولانی مدت در فضای بسته می‌تواند به کمبود این ویتامین  منجر شود.)

طبق یافته‌های مطالعه‌ای مشابه، به نظر نمی‌رسد سطح ویتامین D در بدن بر فعالیت این بیماری تاثیرگذار باشد.

طی نتایج مطالعه‌ای دیگر که فقط بر روی ۱۰ بیمار صورت گرفت، درد مفاصل هفت نفر از آن‌ها با مصرف ویتامین D کاهش یافت؛ ولی  در این مطالعه جای گروه مصرف‌کننده‌ی پلاسیبو (دارونما) خالی بود که بتوان نتایج این دو را با یکدیگر مقایسه کرد.

برای حصول اطمینان از فایده‌ی مصرف ویتامین D در تسکین بیماران مبتلا به آرتریت پسوریاتیک لازم است پژوهش‌هایی بیش‌تر به عمل بیاید.

۶. ویتامین K

با این‌که ویتامین K – که در سبزیجاتی نظیر کلم کالی، اسفناج، و بروکلی، هم‌چنین روغن‌های کانولا و زیتون یافت می‌شود – برای سلامتی مفاصل بسیار مهم  است، تاکنون مطالعه‌ای درباره‌ی ارتباط این ویتامین با بهبودی آرتریت پسوریاتیک به انجام نرسیده است.

با این حال، طبق یک گزارش، کمبود ویتامین K با افزایش شدت علائم آرتروز گروهی متشکل از ۷۰۰ بیمار رابطه‌ای مستقیم داشته است.

البته هم‌چنان در مورد تاثیر مثبت مصرف ویتامین K بر تسکین آرتروز – به ویژه آرتریت پسوریاتیک – اطلاعاتی روشن در دست نیست. ولی به طور کلی، افزایش مصرف سبزیجات برای‌تان ضرری در بر نخواهد داشت.

۷. ال‌کارنیتین

کارنیتین که از یک اسید آمینه مشتق می‌شود در سوخت و ساز چربی‌ها نقشی مهم ایفا می‌کند و تقریبا در همه‌ی سلول‌های بدن وجود دارد.

عموما بدن افراد سالم می‌تواند به اندازه‌ی کافی کارنیتین تولید کنید، و این ماده به طور کلی، ماده‌ی مغذی ضروری به حساب نمی‌آید. شواهدی دال بر تاثیر مثبت این ماده بر تسکین بیماران مبتلا به آرتریت پسوریاتیک وجود دارد، ولی هیچ‌یک هنوز تایید نشده‌اند.

برای مثال، طی مطالعه‌ای درباره‌ی ناباروری به مردی ۳۶ ساله ال‌کارنیتین داده شد؛ طبق اظهارات وی، زانو درد ناشی از آرتریت پسوریاتیک در این فرد با  مصرف ال‌کارنیتین (واقعی، نه پلاسیبو) کاهش یافت، ولی با توقف مصرف این ماده درد وی دوباره بازگشت.

۸. ویتامین B12

بر اساس نتایج یک مطالعه، کمبود ویتامین B12 درست مانند کمبود ویتامین D در میان بیماران مبتلا به آرتریت پسوریاتیک بیش از سایر افراد شایع است.

ولی به گفته‌ی دکتر فیوکو که مدیر بخش روماتولوژی بیمارستان اسکات اند وایت شهر تمپل تگزاس است، به نظر نمی‌رسد ویتامین  B12 را، باز هم درست مانند ویتامین DD، به عنوان گزینه‌ی اول در درمان این بیماری دانست.

ویتامین B12 در صدف، قزل‌آلا، غلات صبحانه‌ی غنی شده، و ماست یافت می‌شود.

۹. طب سنتی چینی

بر اساس شواهد، برخی گیاهان دارویی مورد استفاده در طب چینی نیز در درمان مبتلایان به آرتروز موثر هستند.

برای مثال، به نظر می‌رسد عصاره‌ی گیاه تریپتریگیوم ویلفردی (TwHF) دارای خواص ضد التهابی باشد. طبق نتایج مطالعه‌ای که توسط موسسه‌ی ملی سلامتایالات متحده به عمل آمد، بیمارانی که همراه با داروهای استروئیدی و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NASIDs) عصاره‌ی گیاه TwHFF را نیز مصرف کردند نسبت به آن دسته از بیمارانی که به همراه دو داروی نامبرده فقط داروی سولفاسالازین  را مصرف نمودند، به نتایجی بهتر دست یافتند.

گرچه در مجموع طبق نظر دکتر فیوکو، تاثیر این قبیل گیاهان در درمان آرتریت پسوریاتیک آن‌چنان چشمگیر نیست.

منبع: health